Opstellingen werken. De toepassingen zijn eindeloos. Denk aan vragen als ’Ik blijf maar de uitvoerder binnen het managementteam, waar ligt dat aan?’. ‘Ik ben het weer in mijn eentje op gaan lossen, hoe doorbreek ik dat?’, ‘Er is een structureel hoog ziekteverzuim in mijn team, wat doe ík daarin? Met een organisatieopstelling kan je daar goed zicht op krijgen. Niet door er over te praten of hard na te denken, maar door ‘te ervaren’.
Met mijn bèta-opleiding was ik aanvankelijk zeer sceptisch over deze manier van werken. Ik vond het maar zweverig. Maar mijn nieuwsgierigheid heeft het gewonnen. Ik heb meegedaan in een paar opstellingen en nadien drie opleidingen bij Phoenix gevolgd. Ik ben om. Ik kan nog steeds niet goed verklaren hoe het werkt. Ik weet wel dát het werkt.
Ik werk graag met organisatieopstellingen. Met name om het gesprek op een andere manier te voeren, de onderstroom boven te halen. Schijnbaar onbegrijpelijk gedrag van afdelingen, groepen of individuen wordt helder of wordt tenminste gespreksonderwerp. Soms gebruik ik erg eenvoudige vormen als ‘in hoeverre voel je betrokken bij project X, als deze plek het project representeert, zoek eens een plek in de ruimte ten opzichte ervan’. Soms complexere varianten met representanten. Naast interventies als Lego Serious Play of een goed gesprek zijn opstellingen een verrijking van mijn palet.
Ook nieuwsgierig geworden? Vivien Broekman en ik geven een tweedaagse voor Logeion op 16 en 17 september. In deze leergang maak je kennis met opstellingen. Je realiseert je dat interventies in een groep alleen zinvol zijn als je naar het grotere geheel kijkt (‘ het systeem’). Je leert op verschillende manieren naar verstoringen in een groep te kijken: waarover wordt niet gepraat? Hoe is de balans tussen geven en nemen? En waar klopt de ordening niet? Je reflecteert op je eigen rol. Wat is je eerste impuls als je een vraagstuk tegen komt en is dat de goede? En last but not least: je durft in het vervolg een eenvoudige opstelling in te zetten.
